දමා සිත - අගුළු තද කළ වෙලාවේ
තෙමා උවන කඳුළැලි වැගිරුණාවේ
යොමා නෙත මවෙත තරු කැට හිනාවේ
අමාවක දිනයි අද සඳ කලාවේ
දිදුලන නොයෙක් කුසුමින් යුතු මකරන්ද
ලෙළදෙන දිලෙන නෙක තුරු වැල් සමඟින් ද
සැනසෙන වන පෙතක දෙව් ලොව සිරි බින්ද
අද දින කුරුලු පැටියෙක් වෙමි තටු සින්ද
නිහඬව හමන මඳ පවනෙහි වුවද වැකී
ඇති බව මුසුව දුක් බර බව කියනු හැකී
යන බව දැනේ අහසෙහි හිරු කිරණ මැකී
මිලිනව ගොසින් ඇත ලොව ගන'ඳුරෙහි වැකී
ළබැඳියන් දුර වීමත් හදවත් නොහැඳිනීමත් කඳුළු සැඟවීමත් නොසිදුවිය යුතු දෙයකි කාටත් ගත සිත ගිලන් වීමත් නමුදු නැති බව මවා පෑමත් යුතු දෙයකි කෝමත් ව...
No comments:
Post a Comment