උතුරුකරයෙදි
ශේන්‍ යා බයවෙලා අඬනකොට
සීතලට කඳුළු වැල් මිදෙනකොට
බේරා ගත්තලු
නපුරු වලසුන් හත් දෙනාගෙන්.
සතර අතින් ම
සෙල්ලම් බඩු ගලාගෙන ඇවිදින්
ආයෙමත් යනකොට
තියා ගත්තලු ඉහ ඉද්දර
බූල් ඇති රෝස පාට වලසෙක්
තනි නොතනියට.
අන්තිමම මල් පෙත්තෙන්
ඉල්ලන්න දෙයක්
හිත හිතා යනකොට
වීත්‍ යා නොහිටපු නිසා
ඉල්ලුවෙ
සීනිබෝල රාත්තල් බාගයක්
මොනවත් ම නැති කමට.
ආඩතාලෙට තියපු
පුටුවක් උඩ නැගල
ඈතින් පියාඹන
කුරුල්ලන් ගැණ බලද්දි
බිම වැටී බිඳී ගිය
අම්මගෙ හොඳම මල් පෝච්චිය,
තාමත් මම කෑලි අහුලනව
තිබුණ විදියට ආයෙමත් හදන්න.
No comments:
Post a Comment