Tuesday, October 31, 2017

පරණ කවියක්..


ටු අකුළේ ඉදුණු කර එරමිණියා රස බලන්න
හැන්දෑවට ඇවිද ඇවිද වෙල් හුළඟේ සුව විඳින්න
වැහි දවසට පාර දිගේ නෙස්ටොමෝල්ට් ගඟ බලන්
ඇත්නම් මට අතීතයට එක දවසක් ගිහින් එන්

අවුරුද්දට පැදුරෙ ඉඳන් කෙසෙල් කොළේ කෑම කන්
ගෙයි මිදුලේ පහන් පැලේ සොඳුරු එළිය යලි දකින්
රැලි සවරම් හැඩට දමල වෙසක් කූඩු සරසවන්
ආසයි මන් අතීතයට නැවත යන්න එහි රැඳෙන්

කිචි බිචියෙන් දෙමලිත්තන් හඩ තලනා හැටි අහන්
දො ගහ යට පොකුණු කැටේ නිල් මහනෙල් මල් දකින්
නිල් අහසේ වලා කැටිති රටා හදන හැටි බලන්
අතීතයෙන් එක දවසක් ආයෙත් මට අරන් දෙන්

පොල් අතු වැනි රටාවකට වැලි ගෙමිදුල අතුගාන්
කණ්නාඩිය ලඟට ගිහින් මල් ගවුමේ හැඩ බලන්
ලියන් ගහේ හෙවණ වැටුණ ලී බන්කුවෙ ඉඳන් ඉන්
කාටද හැකි සුන්දර අතීතයට පණ පොවන්

No comments:

Post a Comment

ළබැඳියන් දුර වීමත් හදවත් නොහැඳිනීමත් කඳුළු සැඟවීමත් නොසිදුවිය යුතු දෙයකි කාටත් ගත සිත ගිලන් වීමත් නමුදු නැති බව මවා පෑමත් යුතු දෙයකි කෝමත් ව...