Saturday, March 10, 2018

කතාවක්

ඒ අතීතය
ආයෙ එන්නෙ නෑ
ඉවාන්..
ඔබ ආයෙමත්
ප්‍රීතිමත්
තරු ඇස් තියන
ඉවාන් වත්,
මම ආයෙමත්
සතුටෙන් පිම්බුණ
රෝස කම්මුල් තියන
සාෂෙන්කා වත්
වෙන්නෙ නෑ...
ඔබ,
පිනි පිරුණ මල් වැටුණ
තණ බිම් දිහා,
ඉර එළිය ඔප වැටුණ
රන්වන්කෙත් වතු
දිහා බලාවි,
ඒත්
සාෂෙන්කා දිහා
නොබලාවි...
ඔබ
නොඑන එක හොඳයි
අද මම ඉන්නෙ
පොළොවෙ පස් යට...
රෝස කම්මුල් වෙනුවට
දිරාපත් වෙන
සුදුමැලි කම්මුල්...
ඔබ බොහොම අගේ කළ
නිල් පාට වීදුරු ඇස්
සදහටම පියවිලා...
ඉතින්
ආයුබෝවන් ඉවාන්,
ඒ අතීතය
ආයෙ එන්නෙ නෑ..


No comments:

Post a Comment

ළබැඳියන් දුර වීමත් හදවත් නොහැඳිනීමත් කඳුළු සැඟවීමත් නොසිදුවිය යුතු දෙයකි කාටත් ගත සිත ගිලන් වීමත් නමුදු නැති බව මවා පෑමත් යුතු දෙයකි කෝමත් ව...